Rahman Olan Allah’ın Adıyla
Dünya küresinin kuzey yarısında yaşayan tüm insanlar için mevsim neredeyse bahar.
İlkbahar,
Aylardan mart,
Evet, meşhur kapıdan baktıran mart…
Hani şu sabahları güneş,
akşama doğru yağmur yağdıran ay.
Mart ayı, bünyesinde tüm mevsimleri ihtiva etme özelliğine sahip.
Bir sabah kalktığında kar yağdığını görebilirsin.
Aynı şekilde güneş açtığını,
dolu yağdığını ve rüzgar estiğini görebilirsin.
Gökyüzü griyken,
kahverengi zayıf ağacın,
beyaz çiçekleri,
yeni yeşermiş yeryüzü…
Sanatseverlerin aradığı uyum içerisindedir.
***
İnsanlar mevsimler gibidir.
Kimi zaman soğuk kimi zaman sıcak…
Mevsimler döngüsü gibi;
doğar, büyür ve ölür.
Bahar kimimizin başlangıcı olan ilktir,
Kimimizin ise son ilkbaharıdır.
‘’Güneşi aydınlatıcı,
ayı ise aydınlık yapan ,
yılların sayısını ve hesaplamasını bilesiniz diye ona menziller belirleyen O’dur…(Yunus/5)
Mevsimler bölümlere ayrılınca anlaşılması daha net bir kitap oluveriyor.
Zaman denilen kavram kendini en çok mevsimlerde belli ettiriyor.
“…Akletmez misiniz?”(Bakara /44)
İnanmak için tonlarca sebep varken;
Bağnazca reddetmeyi seçtik.
Hâlbuki başımızı kaldırıp bakmamız bile yeterli olur.
Onların orda asılı durması bilmen için değil.
Çarklarını çeviresin diye var.
İnanmak fıtri bir özellikken,
cebri bir şekilde bastırıyoruz.
Güzel olan şeyleri görmezden gelen nihilist bir gençlik yetişiyor:
Bütün güzellikleri yok saymak,
hiçlik içinde debelenmek,
insanın ruhunu dikenler üstünde yürütmesine benzer.
Gözleri;
Yaratıcının boyasıyla boyanmış, doğadan mahrum bırakmak akıl kârı mıdır?...
Bakmayı değil,
görmeyi idrak ettiğin zaman özünde mevcut olan mucizeyi keşfetmiş olacaksın!...
Sağlıkla kalın.